25 vjet pas përplasjes tragjike në tunelin L’Alma në Paris, Frederic Mailliez, mjeku që ndihmoi Lady Dianën, ka folur për revistën italiane Oggi. Mailliez kujtoi minutat e dhimshme pas aksidentit në të cilin vdiq Diana Spencer.
“Kuptova se në korsinë e kundërt ishte ndalur një makinë e shkatërruar. Sa kohë kishte që kishte ndodhur kjo? Sipas policisë 30 sekonda. Dola dhe vrapova në anën tjetër … Pashë nga dritaret në të djathtë për të bërë një vlerësim të shpejtë. Ishin katër persona. Shoferi kishte rrëshqitur përpara, mezi e pashë. Pranë tij ishte një burrë me dhimbje (Trevor Rees-Jones, truproja). Prapa ishte një grua. Pozicioni vertikal, gjunjët në dysheme, mbështetur në ndenjësen përpara. Ai ishte në profil, i kthyer nga pjesa e brendshme e makinës. Ai mori frymë. Një burrë ishte shtrirë në sediljen e pasme (Dodi). Ai nuk merrte frymë. Ai dukej se kishte pësuar arrest kardiak.”
Mjeku i mban mend të gjitha detajet dhe i raporton për Oggi:
“Thirra për ndihmë. Dy në arrest kardiak dhe dy në gjendje të rëndë, thashë. Nuk kisha defibrillator. Për shoferin dhe burrin në sediljen e pasme nuk mund të bëja asgjë. Pasagjeri përpara ankohej, ishte i vetëdijshëm, kështu që mund të priste. Gruaja po merrte frymë me vështirësi. Mora maskën e frymëmarrjes dhe e ndihmova. Ishte e vështirë. Por ngritja e kokës e lejoi atë të përmirësonte ajrosjen”.
“Në një moment pashë shkëlqimin e fytyrës së saj të paprekur, perfekte… Ende e kam në gishta ndjesinë e delikatesës së atij floku të butë, me shkëlqim e të mbajtur mirë…”.
Më pas ai konfirmon atë që u tha hetuesve:
“Në momentin që kam mbërritur në tunel nuk ka pasur paparac. Dhe kur erdhën nuk ma penguan kurrë punën”.
Frederic Mailliez zbuloi vetëm mëngjesin e së nesërmes se gruaja që kishte ndihmuar ishte Diana:
“Partnerja ime më zgjoi dhe më tha gjithçka. Ishte një tronditje”.
Burimi: Oggi.it
