Si një kirurg i specializuar në trajtimin e problemeve të zërit, unë regjistroj në mënyrë rutinore pacientët e mi duke folur. Për mua, këto regjistrime janë tepër të vlefshme. Ato më lejojnë të gjurmoj ndryshime të lehta në zërat e tyre nga vizita në vizitë dhe kjo ndihmon të konfirmoj nëse operacioni ose terapia me zë është drejt përmirësimit.
Megjithatë jam i befasuar nga sa të vështira mund të jenë këto seanca për pacientët e mi. Shumë prej tyre bëhen mërziten kur dëgjojnë zërin e tyre.
Disa bëhen aq të paqëndrueshëm sa nuk pranojnë të dëgjojnë regjistrimin.
Ky siklet që kemi gjatë dëgjimit të zërave tanë në regjistrime audio, ndoshta është për shkak të një përzierje të fiziologjisë dhe psikologjisë.
E para, tingulli nga një regjistrim audio transmetohet ndryshe në trurin tuaj nga tingulli i gjeneruar kur flisni.
Edhe kur flisni, tingulli nga zëri juaj arrin në veshin e brendshëm në një mënyrë tjetër.
Për këtë arsye, njerëzit zakonisht e perceptojnë zërin e tyre si më të thellë dhe më të pasur kur flasin. Zëri i regjistruar, në krahasim, mund të tingëllojë më i hollë dhe më i lartë, gjë që shumë e konsiderojnë të dobët.
Ka një arsye të dytë që dëgjimi i një regjistrimi të zërit tuaj mund të jetë kaq shqetësues. Në të vërtetë është një zë i ri – një ndryshim midis vetë-perceptimit tuaj dhe realitetit. Meqenëse zëri juaj është unik dhe një përbërës i rëndësishëm i vetë-identitetit, kjo mospërputhje mund të jetë e paqëndrueshme. Papritmas e kuptoni që njerëzit e tjerë kanë dëgjuar diçka tjetër gjatë gjithë kohës, dhe kjo mund t’ju shqetësojë pak.
Pra, nëse zëri në kokën tuaj është ndryshe nga zëri që del nga një pajisje regjistruese, kjo është diçka normale, por me siguri është ‘kritiku juaj’ i brendshëm duke reaguar tepër dhe ju po e gjykoni veten paksa ashpër.
