Tiranë- Një intervistë e Kryepeshkopit të Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë, Anastas Janullatos, për gazetarin Alexis Papachelas, botuar në Kathimerini.
Fortlumturia juaj, ju kaluat një sprovë me sëmundjen tuaj. A kishe frikë?
Janullatos: Jo saktësisht frikë, por një shqetësim i pashembullt. Unë kam kaluar shumë sëmundje në jetën time, por kjo ishte një aventurë në ujëra të paeksploruar. Paraprihej nga një lodhje e çuditshme. Në fillim, testet ishin negative. Më 11 nëntor, u informova se isha testuar pozitivisht për virusin. Faza më e vështirë ishte transporti. Më thanë për një “kapsulë” të caktuar dhe një fluturim të veçantë me C-130 [avionë transportues ushtarak]. Nuk e kisha imagjinuar kurrë se çfarë do të thoshte kjo. Kur më futën në kapsulë, kisha përshtypjen se po hyja në një arkivol. Një moment i errët. Unë u luta dhe shtova: “Ndiqni çfarëdo që protokolli dikton në raste të tilla”. Dhe përsëri gjeta strehë te të vërtetat që më kanë mbështetur gjithmonë në jetë.
Kur u largova nga Kryepeshkopata, iu përgjigja pyetjeve që ata më bënë: “Ka shumë udhë të vështira në Shqipëri dhe unë kam zbritur nëpër gryka prej 29 vjetësh. Sa herë ne zbulojmë një shteg që na kthen në kthjellim. Të ndash, edhe kështu, në vuajtjen e përbashkët është një përvojë e rëndësishme. Simptomat janë të lehta. Kam një ndjeshmëri të caktuar në mushkëri, kam kohë që vuaj nga astma. Besoj se do ta kapërcej këtë. Pasdite, do të jem në Evangelismos [spital] në Athinë. Ne kemi kaluar nëpër sprova të caktuara më parë. Ne i kapërcyem ato. Dhe të mos trishtohemi! Do të kalojë! ‘Sepse, nëse jetojmë, ne jetojmë për Zotin; dhe nëse vdesim, ne vdesim për Zotin. ‘”
